Blaauw Transport

In Nederland worden delen van de partijen zo snel mogelijk – bij voorkeur met eigen vervoer – doorgestoten naar een vijf-tal netwerken van coffeeshops, geconcentreerd in het Westen van het land. Delen van partijen die voor Belgische, Duitse of Deense afnemers zijn bestemd, worden door toedoen van geroutineerde Nederlandse intermediairs zo snel mogelijk over de grens gebracht.

Het ligt overigens voor de hand dat de invoer en distributie van de hard drugs (heroïne) waarin de groep op veel kleinere schaal handelt, op een soortgelijke manier is georganiseerd. Er is wel sprake van dat de groep ook een beetje in de vuurwapenhandel zit, maar er is geen zicht op de manier waarop die eventueel in elkaar steekt.

In haar geval worden er geen zaken meer gedaan met, al bij al, één enkel land, maar zowel met landen in het Midden-Oosten en Azië als in Zuid-Amerika (Transport naar Zwitserland). De contacten met de leveranciers verlopen deels via hun vertegenwoordigers in Amsterdam, deels meer rechtstreeks met leden van de betrokken organisaties in de bronlanden zelf of elders in de wereld – hetzij in Europa, hetzij in de Verenigde Staten, hetzij in Zuid-Amerika.

Een ander deel wordt wel naar Nederland overgebracht en vanuit allerlei bergplaatsen in en rond Amsterdam ofwel doorgevoerd naar de omringende landen ofwel doorgesluisd naar coffee-shops, ketens van coffeeshops, in eigen land. Een belangrijk verschil met groep A is evenwel dat groep B ook zelf beschikt over een aantal (horeca)gelegenheden waar drugs (kunnen) worden verhandeld (fellinger transport).

In aansluiting op het vorenstaande mag bij groep B natuurlijk niet de taalverdeling tussen de onderscheiden «werk-groepen» uit het oog worden verloren. Volgens kenners bestaat deze erin dat elk van deze groepen, cliques, één of meer van de «lijnen» in deze drugshandel verzorgt, of er in elk geval voor zorgt dat de afspraken die de topman met de leveranciers en de grote afnemers maakt, metterdaad worden uitgevoerd.

Fouten die in dit traject worden gemaakt en die verlies van partijen tot gevolg hebben, worden wel met geldstraffen beboet. fellinger transport. Maar, zoals gezegd, de uitvoerende cliques werken niet alleen voor de topman, maar hebben de vrijheid ook voor eigen rekening te opereren. Om wat voor criminele activiteiten het hier allemaal gaat, is niet zo heel duidelijk.

Cao Transport Nieuws

Een van deze groepen speelt echter ook een belangrijke rol in de internationale wapenhandel. Dit is meer dan eens onomstotelijk vastgelegd. Niet toevallig is het ook deze groep waarbinnen een uiterst gewelddadig subcultuurtje totontwikkeling is gekomen. De omzet die groep A realiseert is zeker niet gering. Na aftrek van alle kosten resteert er op jaarbasis al vlug een vrije winst van 10 tot 20 miljoen gulden.

Voor een ander belangrijk deel wordt het gestopt in de aankoop respectievelijk oprichting van enkele internationaal opererende bedrijven. Deze bedrijven liggen helemaal in de persoonlijke interessesfeer van de topman van de groep, maar worden ook gebruikt om de herkomst van drugsgelden te verdoezelen; wellicht zijn zij ook bedoeld als een investering voor de tijd dat de drugshandel niet meer aan de orde is.

Zoals de participatie in de financiering van een belangrijk evenement en de verschaffing van een hoge lening tegen woekerrente (fellinger transport). Met weinig succes overigens: in beide gevallen werd het geld verspeeld; de prijs die een nouveau riche kennelijk graag betaalt om in de grote wereld mee te tellen, is soms niet gering.

Om de eenvoudige reden dat belangrijke geldbedragen via kleinere kantoren van grote banken in binnnen- en buitenland op welbepaalde rekeningen worden gestort. De inkomsten die de drugshandel van groep B jaarlijks genereert, moeten een veelvoud van de inkomsten van groep A bedragen en in de honderden miljoenen lopen. Juist omdat deze groep ook in financieel opzicht zo internationaal opereert, is het niet zo eenvoudig om de precieze omvang van de winsten in te schatten en ook niet om de kanalen te traceren waarlangs de gelden worden weggesluisd.

Hiervoor werd al aangegeven dat zij voor een klein deel zeker zijn belegd in (horeca)gelegenheden in met name Amsterdam. En het is bekend dat er momenteel – met de hulp van bekenden in de betrokken branche – ook investeringen gebeuren in bedrijven in de landen om ons heen. Bij de aankoop van deze ondernemingen gaat het echter – anders dan bij groep A – om meer dan de witwas van gelden en een voorziening voor de oude dag.

Ook deze aanpak laat zien dat groep B niet alleen grootschaliger, maar ook heel wat zakelijker en strategischer opereert dan groep A. En dus is het geen wonder dat we hetzelfde zien bij de investeringen buiten de drugshandel. Die gebeuren niet in wat vastgoed en dure hobbies in Nederland, maar in hele vitale economische sectoren van een ver buitenland – haast buiten het zicht en zeker buiten het bereik van de Nederlandse overheid.

Public Transport Netherlands

3. 2.2. 1.3. De actie tegen justitie en politie Het is van alle tijden dat misdadigers in hun werkwijzen allerhande maatregelen verdisconteren om uit handen van politie en justitie te blijven. Bij georganiseerde criminaliteit in de drugshandel is dit ook zo: drugs worden geïmporteerd langs op het oog legale wegen, bewaarplaatsen worden regelmatig gewisseld, geld wordt via banken in het buitenland weggesluisd, enzovoort.

In hoofdstuk 6 wordt veel dieper op deze problematiek van de toepassing van contrastrategieën ingegaan. Maar omdat hun gebruik zo’n wezenlijk onderdeel vormt van het hele optreden van de groepen die in deze paragraaf centraal staan, is het aangewezen hier al iets te zeggen over dit cruciale aspect van hun georganiseerde criminaliteit (fellinger transport).

Hierbij moet vooral worden gedacht aan de vergaring van inlichtingen over de bewegingen die de politie in hun richting maakt. Informatie hierover stelt de betrokken groepen natuurlijk in staat om hun criminele praktijken met minder gevaar van overheidsingrijpen te organiseren (fellinger transport). Concreet betekent dit vooral dat (leden van) de betrokken bijzondere politie-eenheden worden geschaduwd, maar ook dat wordt gepoogd hun onderlinge communicatie in kaart te brengen en, zo mogelijk, af te luisteren.

Een tweede strategie – maar die in zekere zin de eerste overlapt – is de corruptie, vooral die van politiemensen. Immers, wat zijn, zeker in de sfeer van de bestrijding van georganiseerde criminaliteit, corrupte dienders anders dan (contra-)informanten, dat wil zeggen mensen in het politiemilieu die bereid zijn om tegen geld, goederen of diensten, inlichtingen te verstrekken over de actie die de overheid tegen bepaalde criminele groepenonderneemt? Welnu, de beide groepen waarom het hier gaat, hanteren deze strategie.

En met succes! Enkele rechercheurs laten zich verleiden tot het «lekken» van informatie. De topman van groep B heeft, zo lijkt het, ook goede contacten in politiekringen; dit stelt men vast aan de hand van wat hij op bepaalde momenten blijkt te weten - fellinger transport. Maar – conform zijn kaliber – past hij deze contrastrategie heel bewust ook buiten de politie toe.

Mogelijk spelen deze relaties nu nog geen (belangrijke) rol bij het beveiligen van criminele operaties en de groepen die erbij betrokken zijn. Maar dit wil niets zeggen. Het getuigt van strategisch inzicht om vroegtijdig dergelijke relaties op de bouwen. Want wanneer ze op een gegeven moment wel van pas komen, kunnen ze des te effectiever worden geactiveerd, onder meer door de betrokkenen te chanteren met de informatie over hun gemeenschappelijk verleden.

Blankers Transport

Bij de groepen die hier aan de orde zijn, speelt intimidatie op verschillende manieren. In relatie tot wat zoëven over contra-observatie is gezegd, is het heel aannemelijk dat van de toepassing van deze strategie een zekere intimiderende werking uitgaat op de politiemensen die effectief worden geschaduwd. Ook ligt het voor de hand dat politiemensen die zich hebben laten corrumperen, veel gemakkelijk kunnen worden geïntimideerd en, zoals in de praktijk bij één van de onderhavige groepen (A) is gebleken, zich ook vlugger geïntimideerd voelen (om bijvoorbeeld met meer informatie te komen, of valse verklaringen op papier te zetten) dan politiemensen die recht in hun schoenen zijn blijven staan.

Want wanneer dezen met de dreiging van (dodelijk) geweld het zwijgen wordt opgelegd, dan wordt de effectiviteit van het overheidsoptreden natuurlijk ook zeer ondermijnd. Groep A heeft het tot nu toe gelaten bij ernstige dreigementen en mishandelingen. Groep B heeft, denkt de politie, ook deze grens overschreden en zeker één informant van de politie uit de weg geruimd.

En dat is op het punt van de inschakeling van de media. Transport naar Luxemburg. Groep A – dat is gebleken – is net als groep B zeker bereid en in staat om de media in te schakelen voor haar verdediging door het (laten) verspreiden van discrediterende informatie over het optreden van politie en justitie, respectievelijk dat van individuele politiemensen.

Maar de topman van groep B gaat nog een stap verder. Hij poogt – zo wordt door de politie aangenomen – niet alleen om via laster zijn gevaarlijkste opponenten buiten gevecht te stellen, maar hij tracht ook via de media, en vooral via journalisten waarmee hij vaak contact heeft, een zo gunstig mogelijk imago van zichzelf te creëren (fellinger transport).

3. 2.2. 2. De handel van de Hells Angels Eind 1993 werd binnen de centrale recherche het voorstel ontwikkeld om het Amsterdamsechapter van de Hells Angels aan te pakken. Het argument was dat dit chapter, dat formeel in 1975 was opgericht vanuit de beruchte «Kinkerbuurtbende», zich meer en meer tot een criminele organisatie had ontwikkeld.

Het feit dat het Amsterdamse chapter onder bedreiging met geweld eveneens in heel Nederland probeerde motorclubs aan zich te binden en leden hiervan trachtte in te schakelen bij het plegen van de genoemde criminele activiteiten, was een reden temeer om een onderzoek in te stellen. Gelet op de ideologie en de organisatie van de Hells Angels, in het algemeen, maar ook in dit geval, werd hier door de gangmakers van het project in één adem aan toegevoegd dat dit onderzoek niet gemakkelijk zou zijn. fellinger transport.

Hermes Transport

Daarenboven is de loyaliteit van de leden aan hun organisatie zo groot dat zij niet of nauwelijks uit eigen beweging met de politie contact zullen zoeken. fellinger transport. Zij worden in deze loyaliteit trouwens zowel gesterkt door dewetenschap dat er – mochten zij ooit worden opgepakt – goed zal worden gezorgd voor hen en hun omgeving, als door de verhalen dat verraders kunnen rekenen op een ongenadige afstraffing.

En de massieve manier waarop de Hells Angels hun vaste lokaties afschermen en zij overigens al hun (illegale) activiteiten voor het oog van derden verborgen proberen te houden, impliceert dat er zeer veel capaciteit zal moeten worden geïnvesteerd in de observatie van deze groep. Zo niet, dan zal het heel lastig zijn om bewijzen te verzamelen tegen de Hells Angels en meer bepaald tegen de full colours, de harde kern van erkende leden.

Na ruim een jaar onderzoek werd het volgende vastgesteld. De Hells Angels hebben in Amsterdam twee stichtingen opgericht. De ene is de de stichting Hells Angels Amsterdam, waarvan het bestuur wordt gevormd door zes personen (waaronder een voorzitter, secretaris, penningmeester en een «sergeant at arms»), de andere de stichting Hells Angels Holland, met vier bestuursleden.

Verder zijn er zo’n tien motorclubs, verspreid over het hele land (o. a. Amersfoort, Den Haag, Breda, Heerenveen) en nauw gelieerd aan één van de genoemde chapters, bovenal aan het Amsterdamse. De rol van het laatstbedoelde chapter in de internationale drugshandel valt niet één, twéé, drie te beschrijven. Zij zit tamelijk ingewikkeld in elkaar.

Daarnaast is gebleken dat diverse grote(re) binnenlandse en buitenlandse drugsbendes één of meer full colours in hun rangen hebben en/of volop gebruik maken van de faciliteiten die de Hells Angels, althans één of meer full colours, te bieden hebben (vervoer, bergplaatsen, garages, cafés). De schaal waarop de Hells Angels in eigen beheer drugs produceren dan wel verhandelen, valt moeilijk in te schatten.

Het enige dat eigenlijk kan worden gezegd is dat in elk geval één van de leidende figuren er wel bij gevaren moet hebben. Deze bezit momenteel twee cafés (van waaruit ook weer drugs worden verhandeld) en een winkel, verhuurt huizen en een woonboot en heeft vrij grote belangen in de motorhandel.